Lien wil een nieuwe fiets
De auto werd verkocht en als emotionele reactie daarop kocht ik me een handtas. Een echt wijf ik, hé. Enfin, nog nooit zo’n dure handtas gehad, maar na een paar weken proefdraaien kan ik ook wel stellen dat ik ook nog nooit zo’n goeie, perfecte handtas had. Dat treft.
Ja, van hetzelfde merk als mijn behangpapier, ja. En ja, voor mijn verjaardag (eergisteren) kreeg ik van manlief ook nog een ovenschotel. Neen, ge kunt niet te veel hebben van Orla Kiely, vind ik zelf.
Maar dus. Met (een deel van) de centjes wil ik een nieuwe fiets kopen. Het is niet dat mijn fiets compleet kapot is (al zou een nieuw spatbord en een nieuwe rem wel mogen), maar hij stamt uit een ander leven. Een leven waarin ik nog geen kinderen had en ik alleen of met Lies lange fietstochten deed rondom Gent. Een hybride fietske, met 24 versnellingen en een vlinderstuur.
Tien jaar hebben we hem al (we, want Lies kocht dezelfde), 10 jaar en ont-zet-tend veel kilometers. Iemand die ont-zet-tend veel kilometers doet met zijn auto doet daar geen tien jaar mee, denk ik dan.
Mijn leven is veranderd, maar de fiets niet. Ja, er hangt nu een haak aan om de fietskar te trekken en er staat een fietsstoeltje op. Die kar, die ik nu als handig beschouw omdat dat daar veel boodschappen in kunnen. Maar die kar kunnen we niet eeuwig blijven gebruiken. Janne moet dringend leren fietsen (neen, ze kan dat nog niet echt, het is geen durfal). Maar alleen naar school fietsen in de stad vind ik nogal lastig. Dus denk ik erover om een follow me te kopen. Dat is een ding waarmee ge het fietske van uw kleine kunt aanhangen aan uw fiets. Dan kun je dus ergens naar toe rijden met haar eraan, daar het fietske loskoppelen en alleen verder rijden. Ik hoor daar heel veel goeds van (handig, stabiel). Het enige minder goede dat ik hoor is dat het veel weegt (4 kg, volgens de handleiding). Misschien moet ik het eens aan Stien vragen, want zij heeft er zo één.
Zelf zou ik een echte stadsfiets willen met een normaal stuur want zo’n vlinderstuur is bij nader inzien niet zo handig in de stad. Ik wil er zo één waar ge een bak kunt op zetten vooraan om de boodschappen in te leggen. Liefst één die er nog een beetje leuk uitziet ook, zoals deze:
Maar die verkopen ze natuurlijk nergens in een fietsenwinkel in mijn buurt. Wat ik nogal handig vind, want als er iets aan is word ik graag snel geholpen. En om snel geholpen te worden bij een fietsenmaker helpt het nogal als ge uw fiets daar ook effectief gekocht hebt. Al kan ik het ook altijd vragen aan Tuub natuurlijk.
Een Achielle is ook leuk, maar daarvan wordt me verteld dat het fietsen zijn die veel onderhoud vergen. Met onderdelen die kunnen roesten en al. Meer voor de hobbymensen. Hmm. Ik ben een semi-professionele fietser die absoluut niet graag zelf aan haar fiets komt.
Veel van die fietsen hebben 3 of 5 versnellingen, weinig hebben er 7. Ik wil er 7 omdat dat ik daar soms boodschappen en kinders ga mee vervoeren, soms helemaal niks. Dat maakt een groot verschil in versnellingen, als ik dat vergelijk met de fietskar.
Deze, wordt me aangepraat door een paar fietsenmakers. Maar waarom zetten ze daar van die lelijke prints op?
Of deze, deze vind ik wel heel schoon. En altijd content geweest van mijn Oxfordje eigenlijk.
En dan moet Janne ook nog een nieuw fietske hebben, 20 inch van kader. Niemand die er eentje staan heeft dat weg moet?
Waarom hebben ze eigenlijk nog geen fietsen van Orla Kiely? Zucht! :-)
Enfin, uw ervaringen en meningen zijn zoals gewoonlijk meer dan welkom hier.
